viernes, 14 de octubre de 2011

Fish Out of the Water (Pescado en la primavera-verano '11)

Algo a lo que por desgracia, no podemos dedicar tiempo la mayoría de los mortales, es a visitar los mercados. Yo trato resarcirme de ello durante las vacaciones.
No hay mejor plan que dejarse caer por la pescadería sin un plan concreto y que un rubio (siempre hablando de pescado, ojo) te mire a los ojos, suplicando que lo lleves a casa y que su muerte remate por alegrarte los sentidos.
En la siguiente imagen, veréis como acompañada de una merluza del pincho y unos berberechos, sirvió para alegrar unas cuantas viandas.

Me aventuré con una caldeirada de rubio. Se supone que un gallego nace cocinando caldeiradas; pero yo no habré resuelto más de dos o tres en mi vida. Esta sin ser el sumum gastronómico estaba bien rica y es que el rubio es un pescado de lo más sabroso.




Con la merluza, hice varias preparaciones; entre ellas, esta versión de la merluza en salsa verde:


Otro de mis bichos marinos predilectos, son los salmonetes y me he topado con unos cuantos de esos que dan ganas de comer en el propio mostrador de la pescadería.

Sobre dados de tomate y zanahoria, rodajas de berenjena braseada, lomos de salmonete con puerro y sobre todo; caldo de salmonete al azafrán, con aceitunas negras.


Salmotenes con berenjenas y geleé caliente a los aromas de hinojo, perejil, laurel, romero y pimienta.
Por desbarrar que no sea, está claro que es demasiada filigrana para un cocinillas tan pésimo como el menda...... pero estaba bueno, que es de lo que se trata. El caldo se hizo con las espinas y cabezas de los salmonetes, las hierbas, agar agar y tiempo reduciendo al la lumbre.

Ventresca de bonito fresco con pisto y huevo. Se que parece un pelín chafado, pero estaba estupendo.

Atún Vermello con Pementos do Couto e ensalada.


Bacalao a la Vizkaina. Horas y más horas en la cocina siguiendo a pies puntillas esta receta.
He utilizado un bacalao de primerísima calidad adquirido en NEIRA; pero el caso, es que no lo escurrí lo suficiente antes del emplatado.
Días después de haber preparado este plato, descubrí de manos de un maestro, que no es correcto utilizar el bacalao directamente de la bolsa de envasado; si no que debe "curar" unas horas en el frigorífico.


Lubina con refrito de ajos, ajetes y mahonesa de remolacha. Vale que la lubina no sea un ejemplar enorme; pero me la trajeron a casa con el anzuelo clavado.

 

Sargo braseado y calamar con ajada espinacas y ensalada de cherrys, nueces, grana... Esta también llegó con el anzuelo clavadito; así como que no me importa tanto el no poder pasar por el mercado....



A continuación, tres recetas realizadas en orden cronológico, para sacar partido de un modo sencillo, a un bacalao desalado del montón:


-Bacalao y espárragos confitados con pimientos y cebolla caramelizados:

 

















-Brandada con ajada y rabos de espárrago verde:



 















-Bacalao al pil pil, con espárragos verdes y cebolla roja confitada:



¡ Te han pescao Bacalao!

6 comentarios:

  1. Como siempre espectacular. Otro día si quieres saber lo del bacalao me preguntas ejejej.
    Me gustan los platos, tienen aire y espacio, como debe ser, buenas fotos, a ver cuando se crea el blog aromático, seria la bomba leer recetas y apreciar aromas :) aunque mejor no, porque si ya con sólo esto estoy salivando, con aromas tendría que salir corriendo y pedir a miniky una de sus maravillosas recetas.
    Me atrevo a apuntar:
    Para acompaña blanco El Dorado o un Maio05 del 2010, también un Tierra Fidel blanco, y unos cuantos más, es que se me habre el hambre y la sed con estos post.

    ResponderEliminar
  2. Que decirte Ankabri... realmente hasta a mi me dan hambre. El caso es que estoy viviendo una especie de Ramadán con el que no puedoooo :-(

    De los vinos que me has recomendado, sólo conozco el Dorado. Creo que es la llave que abre todos esos platos y alguno más jejejeje

    De todos modos, el mejor plato del mar que preparé en tiempo ha quedado postpuesto para más adelante ;-)

    Un saludo, me voy a leerte.

    ResponderEliminar
  3. Moi boa pinta todo, un día destes sorprendes dicíndonos que inauguras restaurante...he, he, he... Eu iría!

    Por fin fun á Casa de Comestibles: moitas grazas pola recomendación, un sitio impactante, coma saído dun conto de Andersen ou dos irmáns Grimm! Tomamos un menú degustación e estaba todo boísimo, pero o máis flipante é a sensación de ser ben recibido, refírome a que o cociñeiro transmite unha paixón polo seu traballo coma nunca vira nunha persoa, dá a sensación de que, cando entras, él pensa "Bien, los comensales ya están aquí, me voy a la cocina a pasármelo bien!!!". E despois, a marabilla de ESCOITAR como se fraguan eses pratos a dous metros escasos de ti (incluída a Pacojet, cando toca un xeado!!!!). Un local difícil de describir: hai que ir pra descubrilo. Repetiremos as veces que faiga falla, sen dúbida. Moitas grazas de novo!

    ResponderEliminar
  4. Gastropontés, ¡moitas grazas a ti!.
    Grazas pola tua fabulosa micro crónica. Nun pequeno párrafo fuches quen de transmitir a máxia de CasadeComestibles, con maior acerto que a maioría dos Blogueiros, que nos atrevemos a tentar transmitir as sensacións de achegarse a CDC.

    Dixeches algo moi importante ó remate do teu comentario, sobre que che parace un restaurante para repetir unha e outra vez. Eu, que xa me estou achegando á decena de visitas; asegúroche que é o local que máis ten que ofrecer ó respeto. O cociñeiro prepararíame ó redor duns 50 pratos -todos ou case todos monumentais- sen repetir ningún, salvo petición expresa.
    Cociña dende o coñecemento, a profeionalidade, feita con agarimo e ó servicio do disfrute dos comensáis. Cociña, pura e dura; que podería executar na cociña da tua casa, cousa que poucos poden dicir. A sala está á altura e agasalla ós clientes boa atención, unha decoración do máis persoal e unha bodega que ó igual que o restaurante, ofrece inmensa calidade, en reducido espazo e dentro dunha marxe de prezos do máis aceptable.

    ¿Menú Degustacion?, non sei que me da, que ademáis de todo o que levo dito, non quedastes con fame. jejejejeeee

    ResponderEliminar
  5. Salmotenes con berenjenas y geleé caliente. Que rico. Gracias.

    Carrie (EEUU)

    ResponderEliminar
  6. heartland frugalista; esos platos con salmonetes tienen su principal atractivo en la inmdiatez y en el frescor. Las zanahorias, tomates, berengenas, puerros... son cultivados por mi madre y las hierbas aromáticas recogidas alrededor de su casa.

    Me alegro de que te guste. Un saludo.

    ResponderEliminar